Holland Heineken House 2014

Beste allemaal,

Hoe graag ik ook wilde, het is me niet gelukt om elke week een verslag te schrijven over mijn ervaringen in Sochi, Rusland.
Daarom zal ik nu proberen een kleine compilatie te geven, ookal weet ik vooraf dat dát heel erg moeilijk gaat worden. Want man, man, man wat heb ik 6 TOPweken gehad!

op 22 januari ben ik afgereisd richting Sochi, samen met ongeveer 20 ander vrijwilligers en professionals om mee te helpen bij het opbouwen van het Holland Heineken House (hierna HHH). Bij aankomst blijkt dat het gehele pand nog niet eens is opgeleverd door de Russische aannemer, wat betekend dat er extra werk voor ons is! Geen probleem uiteraard, wij worden immers 'The Best Crew Ever' genoemd door Randstad :-)
In totaal hebben we 17 dagen om het volledige HHH op te bouwen van zowel binnen als van buiten. In de loop van de dagen wordt de groep van vrijwilligers alleen maar groter, want des te dichter bij de opening, des te drukker wij het kregen!

Ik zelf heb veel verschillende dingen gedaan, varierend van kabels trekken voor internet en televisie in het hele HHH, tot aan het ophangen van alle LED schermen die aan het plafond hingen voor een prachtig 360graden effect. Door zelf hard mee te werken met de professionals worden ook ineens mijn oogjes geopend; want normaal gesproken als je op een festival of feest loopt valt het je nooit op hoeveel kabels, lampen, tvs, bedrading, stroompunten etc. er staan of hangen. Nu wel! en het waren er een hele hoop!

Buiten werktijd om wordt er ook volle bak genoten van het russische landschap. Zo hebben wij kennisgemaakt met de lokale dranken en etenswaren, tot in de kleine uurtjes aan toe.
Het hotel waar wij als crew sliepen was eenvoudig maar kwalitatief erg goed. Stiekem hou ik ook wel van al dat kitcherige goud en oudbollige schilderijtjes. het geeft je dan ook echt het gevoel dat je in het buitenland bent.

Enkele dagen voor de opening is de hele crew compleet en wordt de laatste hand gelegd aan het HHH. Na meer dan 2 weken hard werken ben ik dan ook (samen met de rest vd crew) super trots op wat wij er hebben neer gezet! En toen wisten we nog niet eens van alle medailles die nog moesten komen.....!
Terwijl alle puzzelstukjes op hun plek vallen, blijkt ook dat er her en der nog een 'poppetje' mist op een afdeling, of dat er enkele teveel zijn. Zo ben ik 'getransfeerd'' van het restaurant naar de afdeling transport. Wat betekende dat ik verschillende (bekende) mensen moest ophalen en wegbrengen vanaf het HHH in een Audi Q5. heel vervelend. haha! Hierdoor heb ik een stuk meer gezien van de russische cultuur en het olympische park om het HHH heen. erg tof om te doen!

Zoals iedereen in alle media heeft kunnen lezen zijn er veel prominenten geweest in het HHH. Dit maakt het werken hier nog bijzonderer! zo kan het zijn dat je een Viggo Waas of Peter Heerschop achter de schermen ziet, maar ook bijvoorbeeld de prins van Monaco of zelf Poetin! Hoe gaaf is dat??!? Ook de optredende artiesten zijn veelvuldig achter de schermen te vinden. Het bijwonen van een soundcheck van bijv. Nick en Simon of Guus Meeuwis is dan ook geen enkel probleem.

Tijdens de spelen heb ik het geluk gehad om enkele wedstrijden te bezoeken, waaronder de 5000meter schaatsen voor mannen (goud, zilver en brons!) en een ijshockey wedstrijd (bronzenfinale vrouwen Zweden - Zwitserland). Ongeacht de wedstrijd was het al heel tof om op het Olympisch park te kunnen lopen. de sfeer die er hangt, de winkeltjes en culturele aspecten die worden uitvergroot, erg leuk om te kunnen zien! Wij gingen meestal ook ruim van te voren richting het Olympisch park om op ons dooie gemakje te genieten van de zon die scheen (± 17 graden dagelijks :-) ).
Naast het HHH zijn er natuurlijk ook andere landen die een huis voor supporters of familie hebben. Denk bijv. aan Canada, USA, Duitsland, Zwitserland, Japan en uiteraard Rusland. Nieuwsgierige Nederlanders dat wij waren hebben we gewoon gevraagd of we eventjes mochten binnen kijken.. Geheimpje: het HHH steekt er met kop en schouders bovenuit qua sfeer én uitstraling.

In de dagen dat het HHH open was zijn er vele huldigingen geweest, en is de legendary lane waar de sporters een tegel op mochten leggen meerdere malen uitgebreid. want wie had verwacht dat wij 24 plakken mee naar huis zouden nemen? De sfeer was in ieder geval opperbest elke dag, zowel onder de gasten als het personeel.

Uiteindelijk is het dan ook weer tijd om het huis te sluiten na de sluitingsceremonie. na een aantal prachtige weken van keihard werken kwam aan deze editie van de Olympische Spelen ook een eind. Binnen enkele dagen was het pand waar het HHH zich bevond weer leeg en konden de overige crewleden ook weer richting Nederland.

Naast de bovenstaand tekst is er nog zoveel meer gebeurd in en rondom het HHH, helaas heb ik geen tijd om dit allemaal om te zetten in woorden. Daarom licht ik mijn verhaal graag nader toe als wij elkaar eens tegen komen :-)

Blijf in ieder geval mijn waarbenjij.nu volgen; vanaf zaterdag a.s. duik ik in een nieuw avontuur: Taiwan/Australie/Nieuw-Zeeland/Bali!

Keep you posted,

Pieter