Earthquakin'

Lieve mensen

Het heeft wederom eventjes geduurd, maar er is weer een nieuw berichtje! Er is uiteraard weer genoeg voor gevallen!

Ten eerste wilde ik even beginnen met het hotel…. Tjah… wat zal ik daar eens over zeggen… de opening is inmiddels al 3 keer uitgesteld ( oktober, december & februari) en er is tot nu toe nog steeds geen licht aan het einde van de tunnel, en dat terwijl de eigenaar er steeds meer druk achter zet!
Het probleem ligt bij de afwerking van het hotel, kleine dingetjes; een hoekje hier vanaf, een scheur daar in, behang dat los laat, maar ook in grote dingen; het schoonmaken van alle kamers gebeurd 5 keer door al het stof, nog niet alle ’equipment’ is geleverd ( zoals potten, pannen borden en bestek ) en gaan zo maar door….! Het is allemaal erg vervelend voor ons want wij moeten elke dag het personeel aan de gang houden en na 2 weken is de creativiteit wel een keer op! oefenen met borden lopen, met een blad lopen, hoe met gasten om te gaan… hoewel het niveau af en toe zwaar onder de maat is hebben we het gevoel dat het gewoon beter is dat iedereen echt in de praktijk aan het werk gaat, en dus gewoon keihard in het diepe word gegooid!
Aan bekendheid ontbreekt het in ieder geval niet, vanaf chinees nieuwjaar( 14 februari) zijn er vele festiviteiten bij E-da World geweest. Er was een grote nightmarket met veel typisch taiwanees eten ( en daar houden de taiwanezen van!), een band competitie ( die elke ochtend om 10 uur begon, en dat is fijn na een lange vrijdag avond….:S ) de ijsbaan was tijdelijk open ( zie foto’s) en groots, GROOTS vuurwerk! Tot op de dag van vandaag… elke avond hebben we prachtig vuurwerk wat ik perfect vanaf het balkon kan bekijken! Ik heb dus elke een klein beetje oud en nieuw, en dat is best leuk ( zie filmpje )!

Zoals jullie in mijn voorhaande verhaal hebben kunnen lezen is mijn vakantie richting Cambodja niet door gegaan omdat we MOESTEN werken en het hotel 20 februari open zou MOETEN zijn… nou zoals je hier boven al hebt gelezen is dat dus echt niet door gegaan!
Wel hebben we 2 extra dagen vrij gehad, en hier hebben we het dan ook even flink van genomen… Zaterdagavond ( Chinees oudjaars avond ) waren we uitgenodigd om bij onze vaste taxi chauffeur en familie mee te eten, een grote eer dacht ik zo! Dus wij met 4 man ( aangezien 1 van onze spaanse vrienden naar mijn mening zwaar heimwee heeft en dus veel thuis blijft om elke avond met zn vriendinnetje te skypen) netjes aangekleed werden we opgehaald, komen we daar thuis, bleek dus dat het eigenlijk niet zo’n formele aan gelegenheid was maar gewoon avond eten.. haha! Dus
De broer van onze taxichauffeur at alvast vooruit, toen zaten wij aan tafel met de taxi chauffeur ( Mr. Wang heet hij trouwens ) en zijn moeder ( hij woont nog thuis, met 34 jaar!!! Is vrij normaal hier trouwens… ) en na het eten kwam vader nog even uit de slaapkamer om ook nog even een bordje mee te eten… het eten was opzich best lekker, alleen bepaalde dingen zien er niet zo appeteitelijk uit… ooit wel eens gehoord van een ‘ 1000 year old egg’ ? van die pikzwarte eieren? In overvloed…!
Witte tofu met een raar sausje? Was ook genoeg van…. Gebakken varkensstaart? Niet aan te slepen! Alles wel geprobeerd, maar een klein beetje van alles is genoeg! Ook werd onze cola elke keer bij geschonken en moeders keek ons steeds aan met zo’n gezicht wat je oma vroeger ook wel eens trok; ’neem t er maar mooi van jong, het steet er veur!’… dus uit beleefdheid eet je je zelf helemaal klem in de gegaarde aardappelen, stukken kip, rijst, noodles en de hele ratteplan. Als je het eten op hebt dan is er geen tijd voor gezellig natafelen maar gelijk met een bak appels voor de televisie naar een Amerikaanse film kijken…! Om 9 u waren we dan ook weer thuis, gezelligheid!
De meeste Chineze restaurants zijn trouwens zo, de tafel omloopsnelheid is zo’n 5 keer per avond ( tafel is dus 5 x bezet op een avond ), dat is dus hap, slik, weg! er zijn alleen maar grote ronde tafels waar iedereen gezellig aan zit, en TL licht in overvloed! Kortom, de Chinezen kennen het woord gezelligheid nog niet… gelukkig zijn er ook genoeg andere restaurants te vinden in Kaohsiung, dus wij vermaken ook wel hoor hier!
Even weer terug naar mijn verhaal… Die zaterdagavond zijn we vroeg naar bed gegaan om dat ik samen met Jolanda en Donald voor 3 dagen richting Green Island ging ( dit is een eiland aan de Oostkust van het eiland).
Na 3.5 uur in de auto ( omdat door de bergen geen optie is, dan er maar langs heen ) kwamen we bij de veerboot aan.. na een uurtje wachten de boot op, uiteraard hebben we anti zeeziek pillen gekocht want de recensies van deze boot waren niet al te best… en dat bleek dus ook echt zo te zijn! er werd ons verteld dat de boot telkens met een bijna lege tank vaart en dus niet volledig diep in het water ligt, en dan stuiter je over het water, en dat hebben we geweten, nouwja, Donald en ik zaten op het achterdek te staren en alles binnen te houden, maar Jolanda was zo verstandig geweest om in slaap te vallen, dus die hebben we de hele reis niet gehoord.. masselpik! Eindelijk aan land werden we opgehaald door een vriend van Donald die daar een hotel runt, een vrolijke suud afrikaan! Gelijk op de scooter richting het hotel ( auto’s niet toe gelaten ) daar even de spullen uitgepakt en toen werd ons gelijk een biertje aangeboden ( en dat is wat je juist niet voor je wil als je net zo’n ellendige boottocht hebt gehad..:S). Gelijk maar weer op de scooter gestapt en het hele eiland rond gereden omdat we prachtig weer hadden! Nou klinkt dat alsof we uren hebben gereden, maar er is maar 1 weg op het eiland die helemaal rondom gaat, en dan ben je weer terug bij het hotel… nu hebben we werkelijk prach-tig-e plaatjes geschoten onderweg, maar toen plotseling had het kaartje in de camera van Jolanda er geen zin meer in… ik hoop dat jullie deze foto’s nog tegoed houden!
S’avonds lekker gegeten en vroeg naar bed want we waren wel kapot!
De volgende ochtend lekker ontbeten en onze snorkel gear opgehaald, en Doland zijn duik equipment! Wij lekker snorkelen, hij lekker duiken… gelukkig hadden we ook een wetsuit te leen want deze dag was het kouder en meer winderig! Natuurlijk wilde Jolanda en ik ook duiken maar hebben geen duikbrevet! Gelukkig vertelde de andere Eddie ( suud afrikaan ) dat we ook een ‘discovery dive’ konden doen, dat is duiken zonder lessen en een goede instructeur bij je, en voor een prachtig prijsje ( 1000 NT voor 2 personen!! Dat is 10 euro p.p, incl. alles!) daar hebben we dus ook maar gelijk ja tegen gezegd…. Ik kan niet wachten!
Na veel mooie riffen en ‘finding nemo’s ‘ nog even een ronde gedaan op het eiland en in 1 van de 3 zoutwater hotsprings ter wereld gezeten, met een mooi uitzicht over de zee, ff ontspannen…..! s’ Avonds eerst even een biertje gedaan met veel chips, want je krijgt honger van al dat gepeddel! En wederom vroeg naar bed ( woaw, half 10 is heel vroeg voor mij…!!)
s’Ochtends vroeg opstaan ( 7 u ) omdat we gingen duiken! Onze equipment opgehaald en op de scooter richting het zelfde strand waar we de dag ervoor ook waren. Alles geinstaleerd, die grote gasfles op je rug, flippers aan, en gaan met die banaan! Jolanda had wat problemen in het begin dus die had 3 man sterk om zich heen om haar het water in te helpen ( we moesten eerst over rotspartijen lopen waar een laagje water stond) en daar stond Pieter, in zn eentje te klooien met die gasfles op zn rug, zn ademshaling equipment, zn flippers… ik was er al klaar mee voor ik uberhaupt in het water lag! Gelukkig ben ik met veel worstelen in het water gekomen, en uiteindelijk is het me gelukt om de bodem te bereiken… wederom was de duikinstructeur druk met Jolanda, dus ik peddelde er maar achteraan! Eenmaal op de bodem kregen we ieders wat brood om de vissen te lokken… en dan realiseer je je dat het het allemaal wel waard was! Woaw….! Het snorkelen was tof, maar nu je echt op de bodem bent ( 8 meter ) zie je ‘ the real deal’! de vissen eten uit je hand, prachtig koraal om je heen, echt heeeel gaaf om te doen! Zeker voor herhaling vatbaar! Smiddags zijn we met de boot terug gegaan, dit keer 2 pilletjes genomen en zodra we in de boot zaten allemaal de ogen dicht en proberen niet naar het kotsen van de andere passagiers te luisteren! Maaaar, dit keer is het allemaal goed gegaan en hebben we na ellendig lange files Kaohsiung weer bereikt…!

Tijdens Chinees nieuwjaar gewerkt, en op vrijdagmiddag dacht ik, nou, moesten we hiervoor thuis blijven ? ik had net zo goed naar Cambodia kunnen gaan… zucht… het zit ook niet altijd mee he…!

Nog voor Chinees nieuwjaar heb ik tijdens het kauwen van kauwgom een stukje van mijn kies afgebroken…. Ik ben er helemaal niet zo happig op om naar de tandarts te gaan hier, maar wat moet dat moet, en na veel ‘goede’ recensies ben ik toch maar gegaan. ‘gelukkig’ had Donald ook last van zn tanden en vond hij ook weld at het weer een tijd werd!
Dus op vrijdagmiddag ( wat een timing:S) wij met zn 3 en ( jolanda voor de mentale ondersteuning) naar de tandarts… eerst mocht Donald komen, en halverwege werd ik ook geroepen. Normaal gesproken in Nederland ben je gewend om prive met je tandarts in 1 kamer te zitten… nou, welkom in Taiwan! 1 grote ruimte met een paar schotjes waar tussen de praktijken bevonden, en elke ‘praktijk’ had 4 stoelen! Gezelligheid! Op aanraden van de doctor verdoving genomen, ondertussen werd Donald gevraagd of hij vrijgezel was en interesse had in 1 van de tandarts assistentes!
Ik moest even wachten tot de verdoving ging werken, en dat heb ik gemerkt ook…. Iedereen kent wel het gevoel dat je slaap drunken bent….zo voelde ik me! Als een vaatdoek brabbelde ik n beetje voor me uit en ging ik een beetje heen en weer… dus toen maar aan de bloeddruk meter! 85/42( zoiets)! Het schermpje begon geel te knipperen met een alarm belletje… dat kon niet veel goeds zijn…. tandarts lichtelijk in paniek, najh, dan voel ik me ook niet helemaal veilig, dus hup, ik n beetje achterover, water drinken…. Weer bloeddruk getest, en gelukkig was hij weer terug naar normaal.. de beste man was er zo van geschrokken dat hij de stagaire aan mij liet werken, nou das een fijn gevoel…! Gelukkig is alles helemaal goed gekomen en knabbel rustig verder op al het eten wat Taiwan te bieden heeft!

Ook is er Donderdagochtend een aardbeving geweest, 6.4 op de schaal van richter! zo! dat was even schrikken... de grond ging op en neer, en alles begon te kraken, maar er is gelukkig niks op mn hoofd gevallen....;) volledig ongedeerd!
hier na zijn er ook nog een paar na schokken geweest, gelukkig waren deze niet zo erg! maar wat een 'ervaring'! ik had er wel eens een paar mee gemaakt, maar deze was wel heavy! verder weet ik alleen niet of er verder nog schade is in Kaohsiung County... niks over gehoord....
(Dit stukje heb ik nog even toegevoegd op aan raden van met moeder, zie bericht hier onder.... dan kun je wel een pakkende titel verzinnen, dat houd natuurlijk ook in dat er iets over een aardbeving moet in staaan ;))
Gisteren hebben we Jolanda’s verjaardag gevierd, en in stijl! Een mooie grote KTV afgehuurd en veel mensen uitgenodigd, waar onder ook een paar Nederlanders die we met toeval tegen kwamen in Lamp ( discotheek )! Er is met taart gegooid, heel ge’ GAMBEE’ t, en de nodige nummertjes hebben de grond doen trillen! Het mooie is ook dat de Taiwanesen altijd gaan stappen met een instelling van, hoe meer ik drink in het begin, des te eerder ik dronken ben… en dan gaan ze niet naar huis, nee… dan kotsen ze alles uit en gaan we gezellig verder waar we gebleven waren! Ze hebben hier ook in discotheken speciale wasbakken in het toilet waar in gekotst mag worden… moet niet veel gekker worden!

Ik heb nog zooo veel te vertellen, maar ik kom er momenteel even niet op, dus die houden jullie allemaal tegoed!


Het is tijd om af te gaan tellen… zoals jullie kunnen zien duurt het nog 52 dagen voor dat ik Nederland weer onveilig ga maken met Koninginnedag!

Bedankt voor de kaartjes en berichtjes, en tot snel!

Liefs, Pieter